вы́пацканы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́пацканы вы́пацканая вы́пацканае вы́пацканыя
Р. вы́пацканага вы́пацканай
вы́пацканае		 вы́пацканага вы́пацканых
Д. вы́пацканаму вы́пацканай вы́пацканаму вы́пацканым
В. вы́пацканы (неадуш.)
вы́пацканага (адуш.)		 вы́пацканую вы́пацканае вы́пацканыя (неадуш.)
вы́пацканых (адуш.)
Т. вы́пацканым вы́пацканай
вы́пацканаю		 вы́пацканым вы́пацканымі
М. вы́пацканым вы́пацканай вы́пацканым вы́пацканых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пацканы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́пацканы вы́пацканая вы́пацканае вы́пацканыя
Р. вы́пацканага вы́пацканай
вы́пацканае		 вы́пацканага вы́пацканых
Д. вы́пацканаму вы́пацканай вы́пацканаму вы́пацканым
В. вы́пацканы (неадуш.)
вы́пацканага (адуш.)		 вы́пацканую вы́пацканае вы́пацканыя (неадуш.)
вы́пацканых (адуш.)
Т. вы́пацканым вы́пацканай
вы́пацканаю		 вы́пацканым вы́пацканымі
М. вы́пацканым вы́пацканай вы́пацканым вы́пацканых

Кароткая форма: вы́пацкана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пацканы вы́пачканный, испа́чканный, вы́мазанный, изма́занный, вы́маранный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пацканы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпацкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пачканный запэ́цканы, мног. пазапэ́цкваны, вы́пацканы, мног. павыпэ́цкваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мазанный

1. вы́мазаны, мног. павыма́званы;

2. вы́пацканы, мног. павыпэ́цкваны, вы́мазаны, мног. павыма́званы; см. вы́мазать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́маранный

1. вы́пацканы, мног. павыпэ́цкваны, забру́джаны, мног. пазабру́джваны;

2. вы́краслены, мног. павыкрэ́сліваны, вы́касаваны, мног. павыкасо́ўваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саплі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Такі, у якога цякуць з носа соплі. Саплівае дзіця. □ Пад рукі лез саплівы Франак. Лойка. // Выпацканы соплямі. Саплівая насоўка. // перан. Плаксівы, слязлівы. — Яшчэ адно слова! — пагрозна зашаптаў Тарыел. — Яшчэ адно слова, чортавыя вы, саплівыя бабы! Самуйлёнак.

2. перан. Пагард. Малы па гадах або вельмі малады, нявопытны. [Параска:] — Не перашкаджайце спаць, ухажоры саплівыя! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнама́зы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які мае цёмную скуру, смуглявы. У прыадчыненых дзвярах паказаўся член сельсавета, высокі, хударлявы і чарнамазы. Крапіва. За будкі прывязаны коні, старыя [цыганы] паважна ідуць і кураць, а бойкія, чарнамазыя хлапчукі .. выстаўлялі ручкі і прасілі хлеба. Каваль.

2. Брудны, выпацканы, мурзаты. Ды развеяў настрой чалавеку Качагар, чарнамазы, як чорт... Ён, як прывід, з’явіўся аднекуль, Нахіліўшыся злёгку на борт. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)