Verbum

анлайнавы слоўнік

выпа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпа́рваць несов.

1. (очищать паром) выпа́ривать;

2. испаря́ть; выпа́ривать;

3. разг. (уничтожать, обдавая кипятком, паром) вышпа́ривать;

1-3 см. вы́парыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́парыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. што. Ператварыць у пару.

В. вадкасць.

2. што. Згусціць, ачысціць, ператвараючы лішнюю вільгаць у пару.

В. соль (здабыць з салёнай вады).

3. каго (што). Добра папарыць венікам у лазні.

4. каго-што. Парай знішчыць або ачысціць.

В. дзежку.

В. прусакоў.

|| незак. выпара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпарэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і выпа́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

испаря́ть несов. выпа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпара́ць несов., см. выпа́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпарваць — выпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпарыцца.

2. Зал. да выпарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́ривать несов., в разн. знач. выпа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышпа́ривать несов., разг. выва́рваць, выпа́рваць, абліва́ць кі́пнем (ва́рам);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)