вы́параты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́параты |
вы́паратая |
вы́паратае |
вы́паратыя |
| Р. |
вы́паратага |
вы́паратай вы́паратае |
вы́паратага |
вы́паратых |
| Д. |
вы́паратаму |
вы́паратай |
вы́паратаму |
вы́паратым |
| В. |
вы́параты (неадуш.) вы́паратага (адуш.) |
вы́паратую |
вы́паратае |
вы́паратыя (неадуш.) вы́паратых (адуш.) |
| Т. |
вы́паратым |
вы́паратай вы́паратаю |
вы́паратым |
вы́паратымі |
| М. |
вы́паратым |
вы́паратай |
вы́паратым |
вы́паратых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́параты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́параты |
вы́паратая |
вы́паратае |
вы́паратыя |
| Р. |
вы́паратага |
вы́паратай вы́паратае |
вы́паратага |
вы́паратых |
| Д. |
вы́паратаму |
вы́паратай |
вы́паратаму |
вы́паратым |
| В. |
вы́параты (неадуш.) вы́паратага (адуш.) |
вы́паратую |
вы́паратае |
вы́паратыя (неадуш.) вы́паратых (адуш.) |
| Т. |
вы́паратым |
вы́паратай вы́паратаю |
вы́паратым |
вы́паратымі |
| М. |
вы́паратым |
вы́паратай |
вы́паратым |
вы́паратых |
Кароткая форма: вы́парата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́параты
1. вы́поротый;
2. вы́колотый;
3. разг. вы́исканный;
4. прост. вы́куренный; вы́маненный;
5. вы́гнанный;
1-5 см. вы́параць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́поротый вы́параты, мног. павыпо́рваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́параны I см. вы́параты
вы́параны II
1. вы́паренный;
2. испарённый; вы́паренный;
3. разг. вы́шпаренный;
1-3 см. вы́парыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)