вы́палены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́палены вы́паленая вы́паленае вы́паленыя
Р. вы́паленага вы́паленай
вы́паленае		 вы́паленага вы́паленых
Д. вы́паленаму вы́паленай вы́паленаму вы́паленым
В. вы́палены (неадуш.)
вы́паленага (адуш.)		 вы́паленую вы́паленае вы́паленыя (неадуш.)
вы́паленых (адуш.)
Т. вы́паленым вы́паленай
вы́паленаю		 вы́паленым вы́паленымі
М. вы́паленым вы́паленай вы́паленым вы́паленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́палены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́палены вы́паленая вы́паленае вы́паленыя
Р. вы́паленага вы́паленай
вы́паленае		 вы́паленага вы́паленых
Д. вы́паленаму вы́паленай вы́паленаму вы́паленым
В. вы́палены (неадуш.)
вы́паленага (адуш.)		 вы́паленую вы́паленае вы́паленыя (неадуш.)
вы́паленых (адуш.)
Т. вы́паленым вы́паленай
вы́паленаю		 вы́паленым вы́паленымі
М. вы́паленым вы́паленай вы́паленым вы́паленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́палены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́палены вы́паленая вы́паленае вы́паленыя
Р. вы́паленага вы́паленай
вы́паленае		 вы́паленага вы́паленых
Д. вы́паленаму вы́паленай вы́паленаму вы́паленым
В. вы́палены (неадуш.)
вы́паленага (адуш.)		 вы́паленую вы́паленае вы́паленыя (неадуш.)
вы́паленых (адуш.)
Т. вы́паленым вы́паленай
вы́паленаю		 вы́паленым вы́паленымі
М. вы́паленым вы́паленай вы́паленым вы́паленых

Кароткая форма: вы́палена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́палены

1. в разн. знач. вы́жженный;

2. исто́пленный, вы́топленный;

3. вы́жженный, обожжённый, вы́каленный;

4. вы́жаренный;

5. спец. нажжённый;

1-5 см. вы́паліць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́палены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гар, -у, мн. -ы, -аў, м.

Участак лесу, балота, сенажаці, выпалены агнём, пажарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́паленный вы́палены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гаралы, -ая, -ае.

1. Выпалены; які пасох, загінуў ад спёкі.

Выгаралая трава.

2. Які страціў афарбоўку ад уздзеяння сонца.

Выгаралыя валасы.

Выгаралая хусцінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́жженный вы́палены, мног. павыпа́льваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́смалены

‘выпалены’

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́смалены вы́смаленая вы́смаленае вы́смаленыя
Р. вы́смаленага вы́смаленай
вы́смаленае		 вы́смаленага вы́смаленых
Д. вы́смаленаму вы́смаленай вы́смаленаму вы́смаленым
В. вы́смалены (неадуш.)
вы́смаленага (адуш.)		 вы́смаленую вы́смаленае вы́смаленыя (неадуш.)
вы́смаленых (адуш.)
Т. вы́смаленым вы́смаленай
вы́смаленаю		 вы́смаленым вы́смаленымі
М. вы́смаленым вы́смаленай вы́смаленым вы́смаленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)