выпа́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпа́йваю выпа́йваем
2-я ас. выпа́йваеш выпа́йваеце
3-я ас. выпа́йвае выпа́йваюць
Прошлы час
м. выпа́йваў выпа́йвалі
ж. выпа́йвала
н. выпа́йвала
Загадны лад
2-я ас. выпа́йвай выпа́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпа́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпа́йваць несов., тех. выпа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпа́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выпайваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выліто́ўваць несов., уст., см. выпа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпа́ивать​I несов. (к вы́паять) техн. выпа́йваць, уст. выліто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)