вынясе́нне гл. вынесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вынясе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вынясе́нне
Р. вынясе́ння
Д. вынясе́нню
В. вынясе́нне
Т. вынясе́ннем
М. вынясе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вынясе́нне ср., в разн. знач. вынесе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вынясе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выносіць — вынесці (у 6, 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́несці, -несу, -несеш, -несе; -нес, -несла; -несі; -несены; зак.

1. каго-што. Несучы, выдаліць адкуль-н., аднесці за межы чаго-н.

В. мэблю з кватэры.

2. каго-што. Перамясціць куды-н., высунуць.

Плынь вынесла лодку на сярэдзіну ракі.

В. пытанне на сход (перан.). В. дробавы лік за дужкі.

3. перан., што. Атрымаць, набыць у выніку знаёмства з чым-н.

В. ўражанне.

4. перан., што. Прыняўшы рашэнне, аб’явіць (афіц.).

В. падзяку.

В. пастанову.

В. прысуд.

5. што. Вытрымаць, выцерпець.

Цяжка было в. гэта гора.

Не мог в. грубасці.

Ледзь вынесці ногі (разм.) — з цяжкасцю пазбегнуць небяспекі, выратавацца.

|| незак. выно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. вы́нас, -у, м. (да 1 і 2 знач.) і вынясе́нне, -я, н. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вынесе́ние в разн. знач. вынясе́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцягну́ць сов.

1. (отодвинуть, переместить; насильно отвести в сторону) оттащи́ть, оттяну́ть;

2. (отвести, отвлечь) оттяну́ть;

а. сі́лы з фла́нга — оттяну́ть си́лы с фла́нга;

3. (на прежнее место) оттащи́ть;

а. са́ні на ме́сца — оттащи́ть са́ни на ме́сто;

4. (сделать отвислым) оттяну́ть;

а. кішэ́ні — оттяну́ть карма́ны;

5. (что-л. натянутое) оттяну́ть;

а. шнур — оттяну́ть шнур;

а. ску́ру на жываце́ — оттяну́ть ко́жу на животе́;

6. тех. (удлинить путём ковки) оттяну́ть;

7. перен. (отклонить от чего-л.) отвле́чь;

а. ува́гу — отвле́чь внима́ние;

8. перен. (отнести на более длительный срок) оттяну́ть;

а. вынясе́нне прыгаво́ру — оттяну́ть вынесе́ние пригово́ра;

за ву́шы не адця́гнеш — за́ уши не отта́щишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)