Verbum

анлайнавы слоўнік

выно́шваць гл. вынасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выно́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выно́шваць несов.

1. (ребёнка) вына́шивать;

2. перен. (обдумывать) вына́шивать;

1, 2 см. вы́насіць ^{4, 5}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выно́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вынасіць (у 2, 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́насіць, -нашу, -насіш, -насіць; -нашаны; зак.

1. што. Перанесці за некалькі прыёмаў усё, поўнасцю.

В. сена з балота.

2. каго. Пра маці: пранасіць у сабе да родаў.

В. дзіця.

3. перан., што. Абдумаць да поўнай яснасці, закончанасці.

В. новы замысел.

4. што. Выцерці, працерці ў выніку доўгага нашэння.

Вынашаны касцюм.

|| незак. выно́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выно́шванне ср. вына́шивание; см. выно́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выно́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вынасіцца.

2. Зал. да выношваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вына́шивать несов., прям., перен. выно́шваць; см. вы́носить^I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выно́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выношваць — вынасіць (у 2, 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выно́швацца несов.

1. разг. (об одежде и т.п.) вына́шиваться; изна́шиваться; см. вы́насіцца;

2. страд. вына́шиваться; см. выно́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)