выно́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. выно́с
Р. выно́су
Д. выно́су
В. выно́с
Т. выно́сам
М. выно́се

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́нос м.

1. вы́нас, -су м.;

2. (способ запряжки) а) (сбоку) прыпрэ́жка, -кі ж.; б) (гуськом) цу́гам, наўсця́ж;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпрэ́жка ж.

1. (действие) припря́жка;

2. (вид запряжки лошади) пристя́жка, вы́нос м.;

запрага́ць у ~ку — запряга́ть в пристя́жку (на вы́нос)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выносно́й

1. (выносимый) вынасны́;

выносна́я графа́ вынасна́я графа́;

2. (запряжённый на вынос) прыпражны́;

выносна́я па́ра лошаде́й прыпражна́я па́ра ко́ней.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́нас, -су м.

1. вы́нос;

2. спец. (то, что уносится при горении из печей и котлов) уно́с;

3. спец. (о запряжке) уно́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбіва́нне ср.

1. выбива́ние; вышиба́ние;

2. перен., разг. выбива́ние;

3. выбива́ние;

4. выбива́ние;

5. выбива́ние, вы́колотка ж.;

6. выбива́ние;

7. выбива́ние, чека́нка ж.;

8. выбива́ние;

9. выбива́ние;

10. выбива́ние;

11. вы́нос м.;

12. перен., разг. выбива́ние;

1-12 см. выбіва́ць 1-9, 11, 13, 15

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)