вымята́ць гл. вымесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вымята́ю вымята́ем
2-я ас. вымята́еш вымята́еце
3-я ас. вымята́е вымята́юць
Прошлы час
м. вымята́ў вымята́лі
ж. вымята́ла
н. вымята́ла
Загадны лад
2-я ас. вымята́й вымята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вымята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вымята́ць несов. вымета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́месці, -мету, -мецеш, -меце; -мецем, -мецеце, -метуць; -меў, -мела; вы́меці; -мецены; зак., што.

1. Падмесці.

В. падлогу.

2. з чаго. Метучы, выдаліць, выкінуць.

В. смецце з хаты.

|| незак. вымята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымета́ть несов. вымята́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памяло́, -а́, мн. -мёлы і (з ліч. 2, 3, 4) -мялы́, -мёлаў, н.

Венік з яловых, сасновых галінак, надзеты на доўгую палку, для вымятання, абмятання чаго-н.

Вымятаць печ памялом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымята́цца, ‑аецца; незак.

1. Разм. груб. Выходзіць, выбірацца прэч. [Дырэктар:] — Вымятайцеся зараз жа, каб я вас ні аднаго не бачыў! Пестрак.

2. Зал. да вымятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымята́цца несов.

1. прост., груб. (убираться прочь) вымета́ться;

2. страд. вымета́ться; см. вымята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вычыня́ць ’ачышчаць ад каласкоў зерне’ (Сцяшк.); ’вымятаць калоссе з абмалочанага збожжа’ (Шатал.). Польск. wyczyniać ’тс’. Гл. чыніць. У бел. можа быць як запазычаннем з польск., так і семантычным архаізмам; параўн. славен. činiti, činim ’прасяваць зерне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)