вымярэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вымярэ́нне вымярэ́нні
Р. вымярэ́ння вымярэ́нняў
Д. вымярэ́нню вымярэ́нням
В. вымярэ́нне вымярэ́нні
Т. вымярэ́ннем вымярэ́ннямі
М. вымярэ́нні вымярэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вымярэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. вымераць.

2. Працяжнасць вымяральнай велічыні ў якім-н. напрамку.

Геаметрычная фігура ў трох вымярэннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымярэ́нне ср., в разн. знач. измере́ние;

в. пло́шчы — измере́ние пло́щади;

чацвёртае в.мат. четвёртое измере́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымярэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымяраць — вымераць.

2. Велічыня, якая вымяраецца. Геаметрычная фігура ў трох вымярэннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мераць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Дакладна вызначыць велічыню, памеры чаго-н.

В. плошчу пакоя.

|| незак. вымяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вымярэ́нне, -я, н.

|| прым. вымяра́льны, -ая, -ае.

Вымяральныя прыборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хронаметра́ж, -у, м.

Дакладнае вымярэнне працягласці якіх-н. працэсаў.

|| прым. хронаметра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

измере́ние

1. (действие) ме́ранне, -ння ср., выме́рванне, -ння ср., вымярэ́нне, -ння ср.;

2. мат. и пр. вымярэ́нне, -ння ср.;

четвёртое измере́ние чацвёртае вымярэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чацвёрты четвёртый;

~тае вымярэ́нне — четвёртое измере́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батыме́трыя, ‑і, ж.

Спец. Вымярэнне водных глыбінь.

[Грэч. bathýs — глыбокі, metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіраме́тры́я, ‑і, ж.

Вымярэнне жыццёвай ёмістасці лёгкіх з дапамогай спірометра.

[Ад лац. spirare — дыхаць, выдыхаць і грэч. metrēo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)