вымярэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вымярэ́нне |
вымярэ́нні |
| Р. |
вымярэ́ння |
вымярэ́нняў |
| Д. |
вымярэ́нню |
вымярэ́нням |
| В. |
вымярэ́нне |
вымярэ́нні |
| Т. |
вымярэ́ннем |
вымярэ́ннямі |
| М. |
вымярэ́нні |
вымярэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вымярэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. гл. вымераць.
2. Працяжнасць вымяральнай велічыні ў якім-н. напрамку.
Геаметрычная фігура ў трох вымярэннях.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вымярэ́нне ср., в разн. знач. измере́ние;
в. пло́шчы — измере́ние пло́щади;
чацвёртае в. — мат. четвёртое измере́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вымярэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымяраць — вымераць.
2. Велічыня, якая вымяраецца. Геаметрычная фігура ў трох вымярэннях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мераць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Дакладна вызначыць велічыню, памеры чаго-н.
В. плошчу пакоя.
|| незак. вымяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вымярэ́нне, -я, н.
|| прым. вымяра́льны, -ая, -ае.
Вымяральныя прыборы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хронаметра́ж, -у, м.
Дакладнае вымярэнне працягласці якіх-н. працэсаў.
|| прым. хронаметра́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
измере́ние
1. (действие) ме́ранне, -ння ср., выме́рванне, -ння ср., вымярэ́нне, -ння ср.;
2. мат. и пр. вымярэ́нне, -ння ср.;
◊
четвёртое измере́ние чацвёртае вымярэ́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чацвёрты четвёртый;
○ ~тае вымярэ́нне — четвёртое измере́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
батыме́трыя, ‑і, ж.
Спец. Вымярэнне водных глыбінь.
[Грэч. bathýs — глыбокі, metreō — мераю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спіраме́тры́я, ‑і, ж.
Вымярэнне жыццёвай ёмістасці лёгкіх з дапамогай спірометра.
[Ад лац. spirare — дыхаць, выдыхаць і грэч. metrēo — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)