вымярза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вымярза́нне
Р. вымярза́ння
Д. вымярза́нню
В. вымярза́нне
Т. вымярза́ннем
М. вымярза́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вымярза́нне ср. вымерза́ние; см. вымярза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымярза́нне, ‑я, н.

Працэс паводле знач. дзеясл. вымярзаць — вымерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымерза́ние вымярза́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)