вы́мурзаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́мурзаю |
вы́мурзаем |
| 2-я ас. |
вы́мурзаеш |
вы́мурзаеце |
| 3-я ас. |
вы́мурзае |
вы́мурзаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́мурзаў |
вы́мурзалі |
| ж. |
вы́мурзала |
| н. |
вы́мурзала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́мурзай |
вы́мурзайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́мурзаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́мурзаць сов., разг. вы́пачкать, вы́мазать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́мурзаць, ‑мурзаю, ‑мурзаеш, ‑мурзае; зак., каго-што.
Разм. Вымазаць, запэцкаць (звычайна твар). Дзядзька Яўмен як утарапіўся ў свае вымурзаныя ў сівую гліну і чвір боты — вымурзаў ён іх, вядома, там, у той яме, куды мы сабралі абгарэлыя людскія чарапы і косці, — так і сядзеў, застыўшы, нават не варушыўся. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мурзаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вымурзаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)