вы́мудраваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́мудрую вы́мудруем
2-я ас. вы́мудруеш вы́мудруеце
3-я ас. вы́мудруе вы́мудруюць
Прошлы час
м. вы́мудраваў вы́мудравалі
ж. вы́мудравала
н. вы́мудравала
Загадны лад
2-я ас. вы́мудруй вы́мудруйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́мудраваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́мудраваць сов., разг. вы́думать, приду́мать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мудраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Выдумаць, прыдумаць што‑н. Але неўзабаве Валодзя вымудраваў новую штуку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мудрыць сов., разг., см. вы́мудраваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымудро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымудраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мудраваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вымудраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мудрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Тое, што і вымудраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)