вы́мочка спец. вы́мачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мачка ж., спец. вы́мочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мачына ж., разг. (место с пострадавшим от сырости посевом) вы́мочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́макліна ж., разг. (место на поле, на котором вымокли посевы) вы́мочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́мач ’вымаклае месца ў пасевах’ (Юрч., Яшк.); ’лажок у канцы ці сярэдзіне поля’ (Яшк.). Ад вы́мак (гл.) з суф. ‑jь. Параўн. рус. вы́мочка ’пустое месца ў полі, дзе вымаклі пасевы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)