вымо́чвацца гл. вымачыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымо́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вымо́чваецца вымо́чваюцца
Прошлы час
м. вымо́чваўся вымо́чваліся
ж. вымо́чвалася
н. вымо́чвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вымо́чвацца несов., возвр., страд. выма́чиваться; см. вы́мачыцца, вымо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымо́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вымачыцца.

2. Зал. да вымочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мачыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм.).

Стаць зусім мокрым.

|| незак. вымо́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отвола́живаться страд. вымо́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́чиваться

1. прост. вымо́чвацца, намака́ць, змака́ць;

2. страд. вымо́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)