вы́морочный юр. вы́марачны, безгаспада́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́марачны юр. вы́морочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безгаспада́рны

1. бесхозя́йственный, бесхо́зный; вы́морочный;

~ная маёмасць — бесхозя́йное (бесхо́зное) иму́щество;

2. разг., см. безгаспада́рлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́марачны (БРС). Рус. вы́морочный, укр. ви́морочний. У беларускіх дзелавых помніках фіксуецца ў 1610 г. (КГС). Да выміраць, мор. У рус. мове непасрэдна ад вы́морка ’стан па дзеяслову выміраць’ (Шанскі, 1, В, 226 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)