вымо́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вымо́льванне
Р. вымо́львання
Д. вымо́льванню
В. вымо́льванне
Т. вымо́льваннем
М. вымо́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вымо́льванне ср. выма́ливание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымольваць — вымаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выма́ливание вымо́льванне, -ння ср., выпро́шванне, -ння ср.; выкле́нчванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)