выме́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выме́рванне
Р. выме́рвання
Д. выме́рванню
В. выме́рванне
Т. выме́рваннем
М. выме́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выме́рванне ср. измере́ние, выме́ривание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выме́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымерваць — вымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выме́ривание выме́рванне, -ння ср., вымяра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проме́ривание праме́рванне, -ння ср., выме́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

измере́ние

1. (действие) ме́ранне, -ння ср., выме́рванне, -ння ср., вымярэ́нне, -ння ср.;

2. мат. и пр. вымярэ́нне, -ння ср.;

◊

четвёртое измере́ние чацвёртае вымярэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)