вы́менчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́менчаны |
вы́менчаная |
вы́менчанае |
вы́менчаныя |
| Р. |
вы́менчанага |
вы́менчанай вы́менчанае |
вы́менчанага |
вы́менчаных |
| Д. |
вы́менчанаму |
вы́менчанай |
вы́менчанаму |
вы́менчаным |
| В. |
вы́менчаны (неадуш.) вы́менчанага (адуш.) |
вы́менчаную |
вы́менчанае |
вы́менчаныя (неадуш.) вы́менчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́менчаным |
вы́менчанай вы́менчанаю |
вы́менчаным |
вы́менчанымі |
| М. |
вы́менчаным |
вы́менчанай |
вы́менчаным |
вы́менчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́менчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́менчаны |
вы́менчаная |
вы́менчанае |
вы́менчаныя |
| Р. |
вы́менчанага |
вы́менчанай вы́менчанае |
вы́менчанага |
вы́менчаных |
| Д. |
вы́менчанаму |
вы́менчанай |
вы́менчанаму |
вы́менчаным |
| В. |
вы́менчаны (неадуш.) вы́менчанага (адуш.) |
вы́менчаную |
вы́менчанае |
вы́менчаныя (неадуш.) вы́менчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́менчаным |
вы́менчанай вы́менчанаю |
вы́менчаным |
вы́менчанымі |
| М. |
вы́менчаным |
вы́менчанай |
вы́менчаным |
вы́менчаных |
Кароткая форма: вы́менчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́менчаны разг. нао́стренный, вы́остренный, отто́ченный (о косе); см. вы́менціць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́менчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выменціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)