вы́машчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́машчаны вы́машчаная вы́машчанае вы́машчаныя
Р. вы́машчанага вы́машчанай
вы́машчанае		 вы́машчанага вы́машчаных
Д. вы́машчанаму вы́машчанай вы́машчанаму вы́машчаным
В. вы́машчаны (неадуш.)
вы́машчанага (адуш.)		 вы́машчаную вы́машчанае вы́машчаныя (неадуш.)
вы́машчаных (адуш.)
Т. вы́машчаным вы́машчанай
вы́машчанаю		 вы́машчаным вы́машчанымі
М. вы́машчаным вы́машчанай вы́машчаным вы́машчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́машчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́машчаны вы́машчаная вы́машчанае вы́машчаныя
Р. вы́машчанага вы́машчанай
вы́машчанае		 вы́машчанага вы́машчаных
Д. вы́машчанаму вы́машчанай вы́машчанаму вы́машчаным
В. вы́машчаны (неадуш.)
вы́машчанага (адуш.)		 вы́машчаную вы́машчанае вы́машчаныя (неадуш.)
вы́машчаных (адуш.)
Т. вы́машчаным вы́машчанай
вы́машчанаю		 вы́машчаным вы́машчанымі
М. вы́машчаным вы́машчанай вы́машчаным вы́машчаных

Кароткая форма: вы́машчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́машчаны вы́мощенный; вы́стланный; см. вы́масціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́машчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вымасціць.

2. у знач. прым. Які мае каменнае, цаглянае ці іншае пакрыццё; высланы чым‑н. Мінулася кароткая вуліца з вымашчанымі ходнікамі, драўляны ў дошках з дзіркамі мосцік праз вузка-імклівую рэчку, і .. [дзяўчаты] пайшлі алешнікам. Адамчык. А міма праязджаюць у вымашчаных палукашках, у санях-развалках, на якіх сядзяць, як хто хоча. Каліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брусча́ты, -ая, -ае.

1. Зроблены з брусоў (у 1 знач.).

Брусчатая хата.

2. Вымашчаны брусчаткай.

Брусчатая шаша.

3. Які мае форму бруска (у 1 знач.).

Штабель брусчатага матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намощённый намо́шчаны, вы́машчаны; (камнем) вы́брукаваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мощенный вы́машчаны, мног. павымо́шчваны; (камнем) вы́брукаваны, мног. павыбруко́ўваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умощённый

1. вы́машчаны; (камнем) вы́брукаваны;

2. умо́шчаны; см. умости́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ложенный

1. вы́лажаны, вы́кладзены, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны;

2. вы́лажаны, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны; вы́машчаны, мног. павымо́шчваны; абло́жаны, абкла́дзены, мног. паабклада́ны, паабкла́дваны; вы́сланы, мног. павысціла́ны;

3. аблямава́ны, мног. пааблямо́ўваны, абшы́ты, мног. паабшыва́ны;

4. зло́жаны, скла́дзены, мног. пасклада́ны, паскла́дваны, вы́лажаны, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны;

5. вы́лажаны, вы́кладзены; см. вы́ложить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)