выма́ць гл. выняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выма́ю выма́ем
2-я ас. выма́еш выма́еце
3-я ас. выма́е выма́юць
Прошлы час
м. выма́ў выма́лі
ж. выма́ла
н. выма́ла
Загадны лад
2-я ас. выма́й выма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выма́ць несов., в разн. знач. вынима́ть; (вытаскивать — ещё) извлека́ть; удаля́ть; (что-л. вставленное — ещё) выставля́ть; (что-л. застрявшее — ещё) высвобожда́ть; (из ножен — ещё) обнажа́ть; см. вы́няць;

◊ лёстачкамі дух выма́е — погов. ле́стью ду́шу вынима́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́няць, вы́му, вы́меш, вы́ме; вы́мі; вы́няты; зак., што.

Узяць знутры або перамясціць знутры наверх.

В. газеты з паштовай скрынкі.

В. рукі з кішэняў.

|| незак. выма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымаць, выцягваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

трыбушы́ць, -бушу́, -бу́шыш, -бу́шыць; -бу́шаны; незак. (разм.).

1. каго (што). Патрашыць, вымаць вантробы з забітай жывёліны.

2. перан., што. Разварочваць, разрываць што-н., даставаць, вымаць усё тое, што знаходзіцца ў чым-н.

Т. чамадан.

3. перан., каго-што. Рабіць вобыск, трэсці каго-н. (груб.).

|| зак. вы́трыбушыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымаць — выняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрашы́ць, -рашу́, -ро́шыш, -ро́шыць; -ро́шаны; незак., каго (што).

Вымаць вантробы.

П. курыцу.

П. сумкі (перан.: даставаць усё, што ў іх знаходзіцца; разм.).

|| зак. вы́патрашыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выма́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выняцца.

2. Зал. да вымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)