вы́матаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. каго-што. Знясіліць, змардаваць, змучыць.

В. усе сілы.

Дарога мяне выматала.

В. душу.

2. што. Прымусіць паступова выдаткаваць; выцягнуць, забраць па частках усё.

В. усе грошы.

|| незак. вымо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́матаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́матаю вы́матаем
2-я ас. вы́матаеш вы́матаеце
3-я ас. вы́матае вы́матаюць
Прошлы час
м. вы́матаў вы́маталі
ж. вы́матала
н. вы́матала
Загадны лад
2-я ас. вы́матай вы́матайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́матаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́матаць сов.

1. вы́мотать;

в. цэ́лы мато́к — вы́мотать це́лый мото́к;

2. (изнурить) вы́мотать, измота́ть; (нервы — ещё) истрепа́ть, издёргать;

~талі ўсе сі́лы — вы́мотали все си́лы;

~талі ўсе не́рвы — истрепа́ли (издёргали) все не́рвы;

3. разг. вы́качать;

~талі ўсе гро́шы — вы́качали все де́ньги;

◊ в. (усе) кі́шкі — вы́мотать (все) кишки́;

в. (усю́) душу́, (усе́) духі́ — вы́мотать (всю) ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́матаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Зрасходаваць матаючы; зматаць. Выматаць маток нітак.

2. перан. Знясіліць, змардаваць. Я думаю, што фашысты знарок выбралі такую тактыку, каб выматаць нашы сілы. Шамякін.

3. перан. Разм. Прымусіць паступова выдаткаваць што‑н.; выцягнуць, забраць па частках усё. Выматаць усе грошы.

•••

Выматаць усю душу (духі, нервы, кішкі) — змучыць, давесці да знямогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́тваць гл. выматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́матаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымотваць — выматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

измота́ть сов. вы́матаць; (измучить) зму́чыць; (изнурить) змардава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мотать сов., в разн. знач. вы́матаць; см. выма́тывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)