вы́масціць гл. масціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́масціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́машчу вы́масцім
2-я ас. вы́масціш вы́масціце
3-я ас. вы́масціць вы́масцяць
Прошлы час
м. вы́масціў вы́масцілі
ж. вы́масціла
н. вы́масціла
Загадны лад
2-я ас. вы́масці вы́масціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́масціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́масціць сов. (устлать деревом, камнем, сеном и т.п.) вы́мостить; вы́стлать;

в. даро́гу бярве́ннем — вы́мостить (вы́стлать) доро́гу брёвнами;

в. гняздо́ траво́й — вы́мостить (вы́стлать) гнездо́ траво́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́масціць, ‑машчу, ‑масціш, ‑масціць; зак., што.

Услаць каменем, дрэвам і пад. дарогу, плошчу. Вымасціць дарогу бярвеннем. // Выслаць чым‑н. мяккім для зручнага карыстання. Вымасціць гняздо травою. □ [Хлопец] вымасціў сенам воз, напаіў коней і запрог у воз свайго каня. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масці́ць, машчу́, мо́сціш, мо́сціць; мо́шчаны; незак., што.

1. Рабіць насціл з дошак, бярвення.

М. падлогу.

2. Тое, што і брукаваць.

М. брук.

3. Старанна ўкладваць, размяшчаць (разм.).

М. мэблю ў кузаў.

|| зак. вы́масціць, -машчу, -масціш, -масціць; -машчаны (да 2 знач.), замасці́ць, -машчу́, -мо́сціш, -мо́сціць; -мо́шчаны (да 1 і 2 знач.) і намасці́ць, -машчу́, -мо́сціш, -мо́сціць; -мо́шчаны (да 1 і 3 знач.).

|| наз. машчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павымо́шчваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Вымасціць, замасціць усё, многае.

П. вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́машчаны вы́мощенный; вы́стланный; см. вы́масціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намости́ть сов. намасці́ць, вы́масціць; (камнем) вы́брукаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымо́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымошчваць — вымасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)