вы́манежыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́манежу |
вы́манежым |
| 2-я ас. |
вы́манежыш |
вы́манежыце |
| 3-я ас. |
вы́манежыць |
вы́манежаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́манежыў |
вы́манежылі |
| ж. |
вы́манежыла |
| н. |
вы́манежыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́манежы |
вы́манежыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́манежыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́манежыць сов., разг. вы́муштровать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́манежыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.
Разм. Строга выхаваць, прывучыць да парадку, дысцыпліны; вымуштраваць. Выманежыць дзяцей. □ Антон так ужо быў выманежыў сваіх хлопцаў. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)