вымало́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вымало́чваю |
вымало́чваем |
| 2-я ас. |
вымало́чваеш |
вымало́чваеце |
| 3-я ас. |
вымало́чвае |
вымало́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вымало́чваў |
вымало́чвалі |
| ж. |
вымало́чвала |
| н. |
вымало́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вымало́чвай |
вымало́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вымало́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вымало́чваць несов. вымола́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вымало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вымалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вымола́чивать вымало́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вымало́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да вымалочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вымало́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымалочваць — вымалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)