вы́макнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́макну |
вы́макнем |
| 2-я ас. |
вы́макнеш |
вы́макнеце |
| 3-я ас. |
вы́макне |
вы́макнуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́мак |
вы́маклі |
| ж. |
вы́макла |
| н. |
вы́макла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́макні |
вы́макніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́макшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́макнуць, -ну, -неш, -не; вы́мак, -кла; -ні; зак.
1. Стаць зусім мокрым.
В. на дажджы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набыць якія-н. уласцівасці, выгляд, паляжаўшы ў вадзе, вадкасці.
Селядзец вымак (стаў менш салёным). Лён вымак.
|| незак. вымака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́макнуць сов., в разн. знач. вы́мокнуть;
селядзе́ц вы́мак — селёдка вы́мокла;
пасе́вы ~клі — посе́вы вы́мокли;
в. да ні́ткі — вы́мокнуть до ни́тки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́макнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. вымак, ‑кла; зак.
1. Стаць вымаклым; змяніцца якасна ў выніку вымочвання ў вадзе. Іржышча выгарала, адлежалася пад сонцам, вымакла, як каноплі ў вадзе, а цяпер зноў узнялося шчоткай. Пташнікаў.
2. Загінуць, прапасці ад празмернай вільгаці (пра пасевы). [Рыгорыха:] — А як жыта? [Загароўская:] — Так, нічога, а туды пад Ганчароўку ці не ўзышло ці вымакла. Гурскі.
3. Стаць зусім мокрым; прамокнуць. Вымакнуць па пояс. Вымакнуць да ніткі. □ Аднаго дня быў дождж і мы вымаклі на полі, прыбеглі да гаспадыні ў хату і распалілі грубку. М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
взмо́кнуть сов., разг. вы́макнуць, намо́кнуць, змо́кнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вымака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вымакнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мокнуть сов., в разн. знач. вы́макнуць; (промокнуть — ещё) змо́кнуць;
вы́мокнуть до ни́тки вы́макнуць да ні́ткі; прамо́кнуць наскро́зь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вымака́ць несов., в разн. знач. вымока́ть; см. вы́макнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вымака́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. вымакаць — вымакнуць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Вымакнуць да канца, да патрэбнай ступені. Лён дамок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)