выліва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выліва́нне
Р. выліва́ння
Д. выліва́нню
В. выліва́нне
Т. выліва́ннем
М. выліва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выліва́нне I ср. вылива́ние; выплёскивание; см. выліва́ць I 1

выліва́нне II ср. литьё, отли́вка ж.; см. выліва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выліваць — выліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфу́зія,

Спец.

1. Выліванне магмы на паверхню зямлі і ўтварэнне вулканічных народ.

2. Павольнае пранікненне газаў праз порыстую перагародку.

[Ад лац. effusio — разліццё, расцяканне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылива́ние

1. выліва́нне, -ння ср.;

2. выліва́нне, -ння ср., адліва́нне, -ння ср.; см. вылива́ть​ 1, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выплёскивание выплю́хванне, -ння ср., выліва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плёсь — пра выліванне — ’пяюх!’, пра плясканне (у ладкі) (мсцісл., Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Параўн. рус. плесь! — для абазначэння хуткага руху (ад плескать), смал. выдра плесь хвостом, польск. plusk! ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Плёх 1 ’пляма невыразнай формы’ (Сцяшк. Сл.). Да плех (гл.).

◎ Плёх 2 ’боўць! шабулдых!’ (Растарг.), пра пялёсканне, выліванне (мсцісл., Нар. лекс.), плех! — нехта з вышыні ў ваду (з пырскамі) (полац., Нар. лекс.); плех! — па голым целе (тамсама), ’пяюх’ (Бяльк.). Гукапераймальнае. Можна дапусціць роднаснасць з тт. plekšenti ’ляпаць, бразгаць; пляскаць (аб вадзе)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отлива́ние

1. адліва́нне, -ння ср.;

2. адліва́нне, -ння ср., выліва́нне, -ння ср.;

3. адліва́нне, -ння ср., пераліва́нне, -ння ср.; см. отлива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

литьё ср., техн.

1. (действие) ліццё, -цця́ ср.; адліва́нне, -ння ср.; адлі́ўка, -кі ж.; выліва́нне, -ння ср.;

2. (отлитые вещи) ліццё, -цця́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)