вылюдня́ць
‘пазбаўляць што-небудзь людзей’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вылюдня́ю |
вылюдня́ем |
| 2-я ас. |
вылюдня́еш |
вылюдня́еце |
| 3-я ас. |
вылюдня́е |
вылюдня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
вылюдня́ў |
вылюдня́лі |
| ж. |
вылюдня́ла |
| н. |
вылюдня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вылюдня́й |
вылюдня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вылюдня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́людніць
‘пазбавіць што-небудзь людзей’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́людню |
вы́люднім |
| 2-я ас. |
вы́людніш |
вы́людніце |
| 3-я ас. |
вы́людніць |
вы́людняць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́людніў |
вы́люднілі |
| ж. |
вы́людніла |
| н. |
вы́людніла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́людніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)