вы́лучаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лучаны вы́лучаная вы́лучанае вы́лучаныя
Р. вы́лучанага вы́лучанай
вы́лучанае		 вы́лучанага вы́лучаных
Д. вы́лучанаму вы́лучанай вы́лучанаму вы́лучаным
В. вы́лучаны (неадуш.)
вы́лучанага (адуш.)		 вы́лучаную вы́лучанае вы́лучаныя (неадуш.)
вы́лучаных (адуш.)
Т. вы́лучаным вы́лучанай
вы́лучанаю		 вы́лучаным вы́лучанымі
М. вы́лучаным вы́лучанай вы́лучаным вы́лучаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лучаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лучаны вы́лучаная вы́лучанае вы́лучаныя
Р. вы́лучанага вы́лучанай
вы́лучанае		 вы́лучанага вы́лучаных
Д. вы́лучанаму вы́лучанай вы́лучанаму вы́лучаным
В. вы́лучаны (неадуш.)
вы́лучанага (адуш.)		 вы́лучаную вы́лучанае вы́лучаныя (неадуш.)
вы́лучаных (адуш.)
Т. вы́лучаным вы́лучанай
вы́лучанаю		 вы́лучаным вы́лучанымі
М. вы́лучаным вы́лучанай вы́лучаным вы́лучаных

Кароткая форма: вы́лучана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лучаны

1. вы́деленный, отделённый;

2. вы́двинутый, вы́ставленный;

3. вы́деленный;

4. вы́бранный, на́йденный;

5. и́зданный, испу́щенный;

6. излучённый;

7. тип. вы́деленный;

1-7 см. вы́лучыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лучаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отряжённый вы́лучаны, пасла́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылучэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Перадавы супрацоўнік, вылучаны на якую-н. адказную работу.

|| ж. вылучэ́нка, -і, мн. -і, -нак.

|| прым. вылучэ́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

граданача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У Расіі 19 ст.: начальнік з правамі губернатара, які кіраваў горадам, што быў вылучаны з губернскага падпарадкавання ў асобную адміністрацыйную адзінку.

|| прым. граданача́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́деленный

1. вы́лучаны; (выбранный) вы́браны, мног. павыбіра́ны;

2. (об имуществе и т. п.) вы́дзелены;

3. (выдвинутый) вы́лучаны;

4. физиол. вы́дзелены;

5. хим., физ. вы́лучаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадпарла́мент, ‑а, М ‑нце, м.

Гіст. Часовы савет рэспублікі — дарадчы орган пры Часовым урадзе ў Расіі, вылучаны ў верасні 1917 г. з так званай Дэмакратычнай нарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылучэ́нец, ‑нца, м.

Разм. Радавы супрацоўнік (рабочы, селянін, служачы), вылучаны на адказную работу. У цэнтры аповесці «Таварыш Мінкін» — адна з самых тыповых фігур таго часу — вылучэнец з рабочых. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)