вы́лузаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выняць, лузаючы.

В. боб са струкоў.

|| незак. вылу́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лузаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́лузаю вы́лузаем
2-я ас. вы́лузаеш вы́лузаеце
3-я ас. вы́лузае вы́лузаюць
Прошлы час
м. вы́лузаў вы́лузалі
ж. вы́лузала
н. вы́лузала
Загадны лад
2-я ас. вы́лузай вы́лузайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́лузаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лузаць сов. вы́лущить, вы́шелушить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лузаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Дастаць, выняць, ачысціўшы ад шкарлупіння. Вылузаць боб са струкоў.

2. перан. Разм. Выняць, вызваліць з чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лузнуць сов., см. вы́лузаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лузаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылу́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылузваць — вылузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лушчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., што.

1. Выняць, лушчачы; вылузаць.

Вавёрка вылушчыла зярняты з яловай шышкі.

2. Выдаліць хірургічным спосабам (спец.).

В. костку.

|| незак. вылу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лузнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Тое, што і вылузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)