вылу́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вылу́джваю |
вылу́джваем |
| 2-я ас. |
вылу́джваеш |
вылу́джваеце |
| 3-я ас. |
вылу́джвае |
вылу́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вылу́джваў |
вылу́джвалі |
| ж. |
вылу́джвала |
| н. |
вылу́джвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вылу́джвай |
вылу́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
вылу́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вылу́джваць несов. вылу́живать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вылу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вылудзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вылу́живать несов. вылу́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вылу́джвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да вылуджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)