вы́лазіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́лажу |
вы́лазім |
| 2-я ас. |
вы́лазіш |
вы́лазіце |
| 3-я ас. |
вы́лазіць |
вы́лазяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́лазіў |
вы́лазілі |
| ж. |
вы́лазіла |
| н. |
вы́лазіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́лазі |
вы́лазіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́лазіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выла́зіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выла́жу |
выла́зім |
| 2-я ас. |
выла́зіш |
выла́зіце |
| 3-я ас. |
выла́зіць |
выла́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
выла́зіў |
выла́зілі |
| ж. |
выла́зіла |
| н. |
выла́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выла́зь |
выла́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выла́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выла́зіць несов., в разн. знач. вылеза́ть; (показываться — ещё) высо́вываться; (о волосах, шерсти и т.п. — ещё) выпада́ть, лезть; см. вы́лезці;
◊ аж во́чы на лоб ~зяць — глаза́ на лоб ле́зут;
бо́кам (праз бок) в. — бо́ком выхо́дит;
в. са ску́ры — из ко́жи (вон) лезть;
не в. з даўго́ў — не вылеза́ть из долго́в;
з гразі́ не в. — из гря́зи не вылеза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́лазіць, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць; зак., што.
Разм. Лазячы, усюды пабыць, усё аблазіць.
выла́зіць, ‑ла́жу, ‑ла́зіш, ‑ла́зіць.
Незак. да вылезці.
•••
Аж вочы на лоб вылазяць гл. вока.
Вылазіць са скуры — старацца з усіх сіл.
Не вылазіць з даўгоў — мець увесь час даўгі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́лезці, -зу, -зеш, -зе; -лез, -зла; -лезь; зак.
1. Выйсці адкуль-н., чапляючыся за што-н. рукамі і нагамі.
В. з глыбокага рова.
2. Выйсці адкуль-н., прыклаўшы намаганні.
В. з вагона.
В. з даўгоў (перан., разм.).
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выступіць, паказацца адкуль-н., выбіцца; прабіцца.
Косы вылезлі з-пад хусткі.
Вылезла маладая траўка.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпасці (пра валасы, шэрсць); выліняць.
Вылезла шэрсць.
|| незак. выла́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изла́зить сов., разг. абла́зіць, вы́лазіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́лазить сов., прост. вы́лазіць, абла́зіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вылеза́ть несов., в разн. знач. выла́зіць; см. вы́лезть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перела́зить сов., прост., в разн. знач. перала́зіць, абла́зіць, выла́зіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́лазка (БРС). Рус. вы́лазка, укр. ви́лазка. Ад вылазіць з дапамогай суф. ‑ка або ад *вылаз, бязафікснага вытворнага да вылазіць з тым жа суфіксам; параўн. рус. вы́лаз, укр. ви́лаз.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)