вы́куты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́куты вы́кутая вы́кутае вы́кутыя
Р. вы́кутага вы́кутай
вы́кутае		 вы́кутага вы́кутых
Д. вы́кутаму вы́кутай вы́кутаму вы́кутым
В. вы́куты (неадуш.)
вы́кутага (адуш.)		 вы́кутую вы́кутае вы́кутыя (неадуш.)
вы́кутых (адуш.)
Т. вы́кутым вы́кутай
вы́кутаю		 вы́кутым вы́кутымі
М. вы́кутым вы́кутай вы́кутым вы́кутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́куты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́куты вы́кутая вы́кутае вы́кутыя
Р. вы́кутага вы́кутай
вы́кутае		 вы́кутага вы́кутых
Д. вы́кутаму вы́кутай вы́кутаму вы́кутым
В. вы́куты (неадуш.)
вы́кутага (адуш.)		 вы́кутую вы́кутае вы́кутыя (неадуш.)
вы́кутых (адуш.)
Т. вы́кутым вы́кутай
вы́кутаю		 вы́кутым вы́кутымі
М. вы́кутым вы́кутай вы́кутым вы́кутых

Кароткая форма: вы́кута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́куты разг., см. вы́каваны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́куты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)