вы́купіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́куплю |
вы́купім |
| 2-я ас. |
вы́купіш |
вы́купіце |
| 3-я ас. |
вы́купіць |
вы́купяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́купіў |
вы́купілі |
| ж. |
вы́купіла |
| н. |
вы́купіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́купі |
вы́купіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́купіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́купіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак.
1. каго-што. Вызваліць, атрымаць назад за грошы.
В. палоннага.
В. закладзеную рэч.
2. перан., што. Заслужыць дараванне.
В. сваю віну чым-н.
|| незак. выкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і выку́пліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. вы́купіцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак. выкупля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і выку́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. вы́куп, -у, м. (да 1 знач.) і выкупле́нне, -я, н. (да 2 знач.); прым. выкупны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́купіць сов.
1. вы́купить;
в. пало́нных — вы́купить пле́нных;
в. рэ́чы з-пад закла́ду — вы́купить ве́щи из-под закла́да;
2. (вину, проступок) искупи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́купіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.
1. Заплаціўшы грошы, атрымаць што‑н. аддадзенае ў заклад, купленае ў растэрміноўку. Выкупіць рэчы з ламбарда. // Вызваліць каго‑н. за выкуп. Выкупіць палонных. □ Пасядзець Віктару ў турме бацька не даў, выкупіў. Лобан.
2. перан. Загладзіць чым‑н. свой учынак. [Саўка:] — Мне сорамна пазіраць вам у вочы, але я выкуплю сваю віну перад вамі, выкуплю, чым толькі змагу. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́куп, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. выкупіць.
2. Плата, грошы, якімі выкупліваюць.
Даць багаты в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
искупи́ть сов., разг. вы́купіць, загла́дзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́купить сов. вы́купіць, мног. павыкупля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выкупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да выкупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́кулены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)