выкупны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкупны́ выкупна́я выкупно́е выкупны́я
Р. выкупно́га выкупно́й
выкупно́е		 выкупно́га выкупны́х
Д. выкупно́му выкупно́й выкупно́му выкупны́м
В. выкупны́ (неадуш.)
выкупно́га (адуш.)		 выкупну́ю выкупно́е выкупны́я (неадуш.)
выкупны́х (адуш.)
Т. выкупны́м выкупно́й
выкупно́ю		 выкупны́м выкупны́мі
М. выкупны́м выкупно́й выкупны́м выкупны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкупны́ выкупно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкупны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да выкупу; прызначаны для выкупу. Выкупныя грошы. Выкупное права. Выкупныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́купіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак.

1. каго-што. Вызваліць, атрымаць назад за грошы.

В. палоннага.

В. закладзеную рэч.

2. перан., што. Заслужыць дараванне.

В. сваю віну чым-н.

|| незак. выкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і выку́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. вы́купіцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак. выкупля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і выку́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. вы́куп, -у, м. (да 1 знач.) і выкупле́нне, -я, н. (да 2 знач.); прым. выкупны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкупно́й выкупны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)