вы́куліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак. (разм.).

Вываліцца, выпасці.

В. з саней.

|| незак. выку́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́куліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́кулюся вы́кулімся
2-я ас. вы́кулішся вы́куліцеся
3-я ас. вы́куліцца вы́куляцца
Прошлы час
м. вы́куліўся вы́куліліся
ж. вы́кулілася
н. вы́кулілася
Загадны лад
2-я ас. вы́куліся вы́куліцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́куліўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́куліцца сов., разг. вы́валиться, вы́кувырнуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́куліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Разм. Вываліцца, выпасці. Лётчык да таго высоўваўся з кабіны, што здавалася, ён вось-вось выкуліцца. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кувыркнуться прост. вы́куліцца, вы́валіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыку́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Выкуліцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выку́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкуліцца.

2. Зал. да выкульваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опроки́нуться

1. перакулі́цца, абярну́цца;

2. (повалиться) павалі́цца, звалі́цца; (вывалиться) вы́валіцца; вы́куліцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́валиться разг. вы́валіцца, мног. павыва́львацца, вы́кінуцца, мног. павыкіда́цца, павываро́чвацца, вы́куліцца, мног. павыку́львацца; выку́львацца; см. выва́ливаться​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павываро́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Перавярнуцца ўнутраным бокам наверх. Павыварочваліся рукавы кашулі.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Вывернуцца, упасці — пра ўсё, многае. Слупы павыварочваліся.

3. Вываліцца, выкуліцца адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. Ездакі павыварочваліся з воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)