вы́кулены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кулены |
вы́куленая |
вы́куленае |
вы́куленыя |
| Р. |
вы́куленага |
вы́куленай вы́куленае |
вы́куленага |
вы́куленых |
| Д. |
вы́куленаму |
вы́куленай |
вы́куленаму |
вы́куленым |
| В. |
вы́кулены (неадуш.) вы́куленага (адуш.) |
вы́куленую |
вы́куленае |
вы́куленыя (неадуш.) вы́куленых (адуш.) |
| Т. |
вы́куленым |
вы́куленай вы́куленаю |
вы́куленым |
вы́куленымі |
| М. |
вы́куленым |
вы́куленай |
вы́куленым |
вы́куленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кулены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кулены |
вы́куленая |
вы́куленае |
вы́куленыя |
| Р. |
вы́куленага |
вы́куленай вы́куленае |
вы́куленага |
вы́куленых |
| Д. |
вы́куленаму |
вы́куленай |
вы́куленаму |
вы́куленым |
| В. |
вы́кулены (неадуш.) вы́куленага (адуш.) |
вы́куленую |
вы́куленае |
вы́куленыя (неадуш.) вы́куленых (адуш.) |
| Т. |
вы́куленым |
вы́куленай вы́куленаю |
вы́куленым |
вы́куленымі |
| М. |
вы́куленым |
вы́куленай |
вы́куленым |
вы́куленых |
Кароткая форма: вы́кулена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кулены разг. вы́валенный, вы́кувырнутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́кулены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опроки́нутый
1. пераку́лены, абе́рнуты; вы́валены; вы́кулены; пава́лены, зва́лены;
2. адкі́нуты, збі́ты; см. опроки́нуть 1, 3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́валенный вы́валены, мног. павыва́льваны, вы́кінуты, мног. павыкіда́ны, павыкі́дваны, вы́вернуты, мног. павываро́чваны, вы́кулены, мног. павыку́льваны; см. вы́валить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)