вы́крышыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.

Паступова распадаючыся на дробныя кавалачкі, разбурыцца.

Зуб выкрышыўся.

|| незак. выкры́швацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́крышыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́крышыцца вы́крышацца
Прошлы час
м. вы́крышыўся вы́крышыліся
ж. вы́крышылася
н. вы́крышылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́крышыцца сов. вы́крошиться;

зу́бы ~шыліся — зу́бы вы́крошились

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крышыцца, ‑шыцца; зак.

Паступова распадаючыся на дробныя кавалачкі, разбурыцца. Зубы выкрышыліся. Выкрышылася ад часу чарапіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыкры́швацца, ‑аецца; зак.

Выкрышыцца — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скроши́ться сов., спец. вы́крышыцца, мног. павыкры́швацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкры́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкрышыцца.

2. Зал. да выкрышваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкры́швацца несов., возвр., страд. выкра́шиваться; см. вы́крышыцца, выкры́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крошиться вы́крышыцца, мног. павыкры́швацца;

зу́бы вы́крошились зу́бы вы́крышыліся (павыкры́шваліся).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)