вы́кручаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кручаны |
вы́кручаная |
вы́кручанае |
вы́кручаныя |
| Р. |
вы́кручанага |
вы́кручанай вы́кручанае |
вы́кручанага |
вы́кручаных |
| Д. |
вы́кручанаму |
вы́кручанай |
вы́кручанаму |
вы́кручаным |
| В. |
вы́кручаны (неадуш.) вы́кручанага (адуш.) |
вы́кручаную |
вы́кручанае |
вы́кручаныя (неадуш.) вы́кручаных (адуш.) |
| Т. |
вы́кручаным |
вы́кручанай вы́кручанаю |
вы́кручаным |
вы́кручанымі |
| М. |
вы́кручаным |
вы́кручанай |
вы́кручаным |
вы́кручаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кручаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кручаны |
вы́кручаная |
вы́кручанае |
вы́кручаныя |
| Р. |
вы́кручанага |
вы́кручанай вы́кручанае |
вы́кручанага |
вы́кручаных |
| Д. |
вы́кручанаму |
вы́кручанай |
вы́кручанаму |
вы́кручаным |
| В. |
вы́кручаны (неадуш.) вы́кручанага (адуш.) |
вы́кручаную |
вы́кручанае |
вы́кручаныя (неадуш.) вы́кручаных (адуш.) |
| Т. |
вы́кручаным |
вы́кручанай вы́кручанаю |
вы́кручаным |
вы́кручанымі |
| М. |
вы́кручаным |
вы́кручанай |
вы́кручаным |
вы́кручаных |
Кароткая форма: вы́кручана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кручаны
1. вы́крученный; вы́винченный;
2. вы́жатый, отжа́тый;
3. вы́сверленный;
4. разг. вы́вихнутый, вы́вернутый, подвёрнутый;
5. вы́крученный;
6. вы́гаданный;
1-6 см. вы́круціць 1-6
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́кручаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкруціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́винченный вы́кручаны, мног. павыкру́чваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вихнутый вы́віхнуты, звіхну́ты, вы́кручаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Клымпава́ты ’выкручаны, нязграбны’ (ТС). Да клыпаваты, клыпаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́крученный в разн. знач. вы́кручаны, мног. павыкру́чваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́сверленный вы́свідраваны, мног. павысвідро́ўваны, вы́кручаны, мног. павыкру́чваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вернутый
1. вы́кручаны, мног. павыкру́чваны;
2. вы́вернуты, мног. павываро́чваны;
3. вы́віхнуты, вы́кручаны, мног. павыкру́чваны, вы́вернуты, мног. павываро́чваны;
4. вы́вернуты; см. вы́вернуть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)