выкро́йваць гл. выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкро́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выкро́йваю выкро́йваем
2-я ас. выкро́йваеш выкро́йваеце
3-я ас. выкро́йвае выкро́йваюць
Прошлы час
м. выкро́йваў выкро́йвалі
ж. выкро́йвала
н. выкро́йвала
Загадны лад
2-я ас. выкро́йвай выкро́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выкро́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкро́йваць несов., прям., перен. выкра́ивать; см. вы́краіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́краіць, -краю, -краіш, -краіць; -краены; зак., што.

1. гл. кроіць.

2. перан. Удзяліць, з цяжкасцю выдзеліць для чаго-н.

В. вольную часіну.

В. сродкі на пакупку лесу.

|| незак. выкро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкра́ивать несов., прям., перен. выкро́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкро́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выкройваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкро́йванне ср. выкра́ивание; см. выкро́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкройваць — выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкро́йвацца несов., возвр., страд. выкра́иваться; см. вы́краіцца, выкро́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)