Verbum

анлайнавы слоўнік

выко́чваць гл. выкаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выко́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выко́чваць несов., в разн. знач. выка́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каціць, -качу, -каціш, -каціць; -качаны; зак.

1. што. Коцячы, перамясціць, выдаліць.

В. бочку з падвала.

В. калёсы на двор.

2. Хутка выехаць адкуль-н. (разм.).

На плошчу выкаціў аўтобус.

3. перан., асаб. і безас. Знішчыць агнём (разм.).

Пажар выкаціў палавіну вёскі.

◊

Выкаціць бельмы (разм., груб.) — вытарашчыць вочы.

|| незак. выко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выка́тывать^II несов. (к вы́катить) выко́чваць; (глаза — ещё) прост. вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;

выка́тывать бо́чку выко́чваць бо́чку;

выка́тывать глаза́ выко́чваць (вытрэ́шчваць, вылу́пліваць) во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́чванне ср. выка́тывание; см. выко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выкочваць — выкаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкаціцца.

2. Зал. да выкочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́чвацца несов., возвр., страд. выка́тываться; см. вы́каціцца, выко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)