выко́чвацца гл. выкаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выко́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выко́чваецца выко́чваюцца
Прошлы час
м. выко́чваўся выко́чваліся
ж. выко́чвалася
н. выко́чвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выко́чвацца несов., возвр., страд. выка́тываться; см. вы́каціцца, выко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкаціцца.

2. Зал. да выкочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каціцца, -качуся, -кацішся, -каціцца; зак.

1. Коцячыся, выйсці, выпасці адкуль-н.

Мяч выкаціўся на дарогу.

2. Тое, што і выкаціць (у 2 знач.; разм.).

З-за павароту выкацілася машына.

|| незак. выко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выка́тыватьсяII несов., возвр., страд. (к вы́катиться) выко́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́тыватьсяII несов.

1. (закатываться куда-л.) каці́цца; выко́чвацца; адко́чвацца; зако́чвацца;

2. страд. каці́цца; выко́чвацца; адко́чвацца; зако́чвацца; см. ука́тыватьII 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)