выко́рпваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выко́рпваю |
выко́рпваем |
| 2-я ас. |
выко́рпваеш |
выко́рпваеце |
| 3-я ас. |
выко́рпвае |
выко́рпваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выко́рпваў |
выко́рпвалі |
| ж. |
выко́рпвала |
| н. |
выко́рпвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
выко́рпвай |
выко́рпвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
выко́рпваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выко́рпваць несов., разг. выковы́ривать; выколу́пывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выко́рпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выкарпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выко́рпванне ср., разг. выковы́ривание; выколу́пывание; см. выко́рпваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выко́рпвацца несов., страд., разг. выковы́риваться; выколу́пываться; см. выко́рпваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)