выклі́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выклі́ньванне
Р. выклі́ньвання
Д. выклі́ньванню
В. выклі́ньванне
Т. выклі́ньваннем
М. выклі́ньванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выклі́ньванне ср., геол. выкли́нивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выклі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкліньвацца — выклініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкли́нивание ср.

1. выбіва́нне клі́на;

2. геол. выклі́ньванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)