выкліна́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выкліна́ю |
выкліна́ем |
| 2-я ас. |
выкліна́еш |
выкліна́еце |
| 3-я ас. |
выкліна́е |
выкліна́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выкліна́ў |
выкліна́лі |
| ж. |
выкліна́ла |
| н. |
выкліна́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
выкліна́й |
выкліна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
выкліна́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выкліна́ць несов. проклина́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выкліна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выклясці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выкліна́ць (БРС, Нас., Шат., Касп.). Гл. праклінаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)