вы́кляты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́кляты вы́клятая вы́клятае вы́клятыя
Р. вы́клятага вы́клятай
вы́клятае
вы́клятага вы́клятых
Д. вы́клятаму вы́клятай вы́клятаму вы́клятым
В. вы́кляты (неадуш.)
вы́клятага (адуш.)
вы́клятую вы́клятае вы́клятыя (неадуш.)
вы́клятых (адуш.)
Т. вы́клятым вы́клятай
вы́клятаю
вы́клятым вы́клятымі
М. вы́клятым вы́клятай вы́клятым вы́клятых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кляты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́кляты вы́клятая вы́клятае вы́клятыя
Р. вы́клятага вы́клятай
вы́клятае
вы́клятага вы́клятых
Д. вы́клятаму вы́клятай вы́клятаму вы́клятым
В. вы́кляты (неадуш.)
вы́клятага (адуш.)
вы́клятую вы́клятае вы́клятыя (неадуш.)
вы́клятых (адуш.)
Т. вы́клятым вы́клятай
вы́клятаю
вы́клятым вы́клятымі
М. вы́клятым вы́клятай вы́клятым вы́клятых

Кароткая форма: вы́клята.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кляты разг. про́клятый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кляты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выклясці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кскурс, ‑у, м.

Адхіленне, адступленне ад галоўнай тэмы з мэтай падрабязней высветліць пабочнае пытанне. К. Чорны часта выкарыстоўвае маналогі-споведзі герояў, якія з’яўляюцца своеасаблівымі экскурсамі ў іх біяграфіі. Дзюбайла. Экскурс у гісторыю — гэта зноў жа своеасаблівая падрыхтоўка ў зборніку «Вянок» да так знамянальных у ім слоў «Краю мой родны! Як выкляты богам...». Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрукава́нне, ‑я, н.

Змяшчэнне ў друку. Гэтыя рэвалюцыі Андрэй адкладае асобна — іх трэба паслаць у Вільню ў рэдакцыю газеты «Наша праўда» для надрукавання. Пестрак. [Максіму Багдановічу] не было яшчэ і васемнаццаці, калі пасля надрукавання вершаў «Краю мой родны! Як выкляты богам...», «З песняў беларускага мужыка», «Вадзянік» яго імя сталі называць услед за імёнамі Янкі Купалы і Якуба Коласа. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)