вы́клясці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́кляну |
вы́клянем |
| 2-я ас. |
вы́клянеш |
вы́клянеце |
| 3-я ас. |
вы́кляне |
вы́клянуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́кляў |
вы́клялі |
| ж. |
вы́кляла |
| н. |
вы́кляла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́кляні |
вы́кляніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́кляўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́клясці сов., разг. прокля́сть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́клясці, ‑кляну, ‑клянеш, ‑кляне; зак.
Разм. Праклясці. Стары Прусак, якога выкляў бог І выракліся людзі,.. Убачыў неяк недарэчны сон. Валасевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкліна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выклясці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́кляты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выклясці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)