вы́ключаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́ключаны |
вы́ключаная |
вы́ключанае |
вы́ключаныя |
| Р. |
вы́ключанага |
вы́ключанай вы́ключанае |
вы́ключанага |
вы́ключаных |
| Д. |
вы́ключанаму |
вы́ключанай |
вы́ключанаму |
вы́ключаным |
| В. |
вы́ключаны (неадуш.) вы́ключанага (адуш.) |
вы́ключаную |
вы́ключанае |
вы́ключаныя (неадуш.) вы́ключаных (адуш.) |
| Т. |
вы́ключаным |
вы́ключанай вы́ключанаю |
вы́ключаным |
вы́ключанымі |
| М. |
вы́ключаным |
вы́ключанай |
вы́ключаным |
вы́ключаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́ключаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́ключаны |
вы́ключаная |
вы́ключанае |
вы́ключаныя |
| Р. |
вы́ключанага |
вы́ключанай вы́ключанае |
вы́ключанага |
вы́ключаных |
| Д. |
вы́ключанаму |
вы́ключанай |
вы́ключанаму |
вы́ключаным |
| В. |
вы́ключаны (неадуш.) вы́ключанага (адуш.) |
вы́ключаную |
вы́ключанае |
вы́ключаныя (неадуш.) вы́ключаных (адуш.) |
| Т. |
вы́ключаным |
вы́ключанай вы́ключанаю |
вы́ключаным |
вы́ключанымі |
| М. |
вы́ключаным |
вы́ключанай |
вы́ключаным |
вы́ключаных |
Кароткая форма: вы́ключана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́ключаны
1. исключённый; отчи́сленный;
2. вы́ключенный;
1, 2 см. вы́ключыць;
○ зако́н трэ́цяга ~нага — лог. зако́н тре́тьего исключённого
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ключаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выключыць.
2. у знач. наз. вы́ключаны, ‑ага, м. Той, каго выключылі адкуль‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изъя́тый
1. канфіскава́ны, адабра́ны, забра́ны;
2. зня́ты; вы́ключаны; см. изъя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
исключённый вы́ключаны, мног. павыключа́ны;
не исключена́ возмо́жность не вы́ключана магчы́масць (мажлі́васць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отчи́сленный
1. адлі́чаны, мног. паадлі́чваны;
2. (уволенный) зво́льнены, мног. пазвальня́ны; вы́ключаны, мног. павыключа́ны; перада́дзены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ка́ін ’пракляты, які не раскаяўся, акаянны’ (Нас.). У даным выпадку не выключаны ўплыў дзеяслова каяць, каяцца або яго вытворных. Параўн. папярэдняе слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пастаўля́цца ’ганарыцца, заносіцца’ (Янк. 3.). Да па‑ста́віцца ’запрацівіцца’ < ста́віць сябе (гл.). Не выключаны ўплыў польск. postawić się ’тс’, ’паказаць сябе’, ’вызначыцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)