вы́ключаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́ключаны вы́ключаная вы́ключанае вы́ключаныя
Р. вы́ключанага вы́ключанай
вы́ключанае
вы́ключанага вы́ключаных
Д. вы́ключанаму вы́ключанай вы́ключанаму вы́ключаным
В. вы́ключаны (неадуш.)
вы́ключанага (адуш.)
вы́ключаную вы́ключанае вы́ключаныя (неадуш.)
вы́ключаных (адуш.)
Т. вы́ключаным вы́ключанай
вы́ключанаю
вы́ключаным вы́ключанымі
М. вы́ключаным вы́ключанай вы́ключаным вы́ключаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ключаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́ключаны вы́ключаная вы́ключанае вы́ключаныя
Р. вы́ключанага вы́ключанай
вы́ключанае
вы́ключанага вы́ключаных
Д. вы́ключанаму вы́ключанай вы́ключанаму вы́ключаным
В. вы́ключаны (неадуш.)
вы́ключанага (адуш.)
вы́ключаную вы́ключанае вы́ключаныя (неадуш.)
вы́ключаных (адуш.)
Т. вы́ключаным вы́ключанай
вы́ключанаю
вы́ключаным вы́ключанымі
М. вы́ключаным вы́ключанай вы́ключаным вы́ключаных

Кароткая форма: вы́ключана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ключаны

1. исключённый; отчи́сленный;

2. вы́ключенный;

1, 2 см. вы́ключыць;

зако́н трэ́цяга ~нагалог. зако́н тре́тьего исключённого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ключаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выключыць.

2. у знач. наз. вы́ключаны, ‑ага, м. Той, каго выключылі адкуль‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ключенный вы́ключаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изъя́тый

1. канфіскава́ны, адабра́ны, забра́ны;

2. зня́ты; вы́ключаны; см. изъя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исключённый вы́ключаны, мног. павыключа́ны;

не исключена́ возмо́жность не вы́ключана магчы́масць (мажлі́васць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отчи́сленный

1. адлі́чаны, мног. паадлі́чваны;

2. (уволенный) зво́льнены, мног. пазвальня́ны; вы́ключаны, мног. павыключа́ны; перада́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ка́ін ’пракляты, які не раскаяўся, акаянны’ (Нас.). У даным выпадку не выключаны ўплыў дзеяслова каяць, каяцца або яго вытворных. Параўн. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пастаўля́цца ’ганарыцца, заносіцца’ (Янк. 3.). Да па‑ста́віцца ’запрацівіцца’ < ста́віць сябе (гл.). Не выключаны ўплыў польск. postawić się ’тс’, ’паказаць сябе’, ’вызначыцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)