вы́клеіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́клею вы́клеім
2-я ас. вы́клеіш вы́клеіце
3-я ас. вы́клеіць вы́клеяць
Прошлы час
м. вы́клеіў вы́клеілі
ж. вы́клеіла
н. вы́клеіла
Загадны лад
2-я ас. вы́клей вы́клейце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́клеіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́клеіць сов. вы́клеить;

в. сце́ны — вы́клеить сте́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́клеіць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Абклеіць з усіх бакоў. Выклеіць сцены шпалерамі.

2. Разм. Расклеіць што‑н. для масавага азнаямлення. Выклеіць аб’явы, афішы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́клеить сов. вы́клеіць, мног. павыкле́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́клеены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выклейваць — выклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выклеіць, паклеіць усё, многае. Павыклейваць сцены абоямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)