вы́клепка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вы́клепка
Р. вы́клепкі
Д. вы́клепцы
В. вы́клепку
Т. вы́клепкай
вы́клепкаю
М. вы́клепцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́клепка ж. вы́клепка, отби́вка; см. вы́клепаць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́клепка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. выклепаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)